Neem afscheid

Verlies.

Alleen dat woord al zorgt voor een bittere smaak in onze mond.

Verlies brengt bij mij beelden met zich mee van de verloren WK finale in 2010. De gemiste kans van Robben, nadat hij 1-tegen-1 op Casillas stuitte, onder het geluid van die irritante vuvuzela. Hoe we met hangende schouders dat veld in Zuid Afrika moesten ruimen, om vervolgens Spanje die felbegeerde beker in de lucht te zien houden.

Misschien roept het bij jou wel beelden op van die verkeerde investering, die relatie waar je achteraf spijt van had of al die verspilde tijd in dat project.

Waar het op neer komt is dat we als mensen zo’n hekel aan verlies hebben, dat we er het liefst alles aan doen om het niet te hoeven ervaren.

En hoe ver dit in de praktijk gaat kom ik helaas als ondernemerscoach op dagelijkse basis tegen.

De investeerder

Ongeveer een jaar geleden werd ik vanuit het niets opeens gebeld, het was Hans. Een verzorgde man van in de 60, die zijn spreekwoordelijke schaapjes op het droge had. Ik had hem over de jaren al een aantal keren ontmoet op verschillende business seminars.

Een geïnteresseerde man die altijd op zoek was naar ontwikkeling. In het verleden had hij altijd goede functies bekleed binnen grote organisaties, maar was inmiddels al zo’n jaar of 2 met pensioen.

Dat pensioen bleek toch niet zo aan hem besteed te zijn. Hij was tijdens zijn werk altijd druk of onderweg & altijd bezig om overal brandjes te blussen. De transitie van altijd in de 6^e versnelling te hebben geleefd naar stationair draaien bleek geen gemakkelijke voor hem te zijn.

Hij had besloten om met het vermogen dat hij had opgebouwd te gaan investeren. Hij wilde niet helemaal zelf een nieuwe business opbouwen, maar gericht zijn expertise toepassen, zijn financiële injectie toedienen & daarmee succesvolle ondernemingen nog succesvoller maken.

Hierdoor was hij van waarde, maar kon hij ook nog enigszins van zijn “pensioen” genieten. Een geweldige stap zou je zeggen & uitermate geschikt voor zijn positie.

De partner

Na maanden van zoeken naar de geschikte partij had hij dan eindelijk een goede kanshebber gevonden. Het was een partij die in de uiterlijke verzorging zat en inmiddels al goedlopende webshops had weten te realiseren in Nederland, Belgie & Duitsland.

Deze webshops bleken gerunt te worden door Maarten, een man van Hans zijn leeftijd, bij wie het succes echt was aan komen waaien. Hij had tussen neus en lippen door een webshop in Nederland geopend en de producten bleken ineens erg gewild te zijn. Binnen een mum van tijd had hij dan ook digitale shops geopend in Belgie en Duitsland, want als het succesvol blijkt moet je uitbreiden toch? Er zat niet echt een strategie of doel achter, maar het was voor Maarten een logische vervolgstap.

Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat deze webshops niet zo goed liepen als de Nederlandse versie, maar de gedachte was dat met wat kleine aanpassingen dit ook goed zou gaan lopen. The Sky leek the Limit.

Een schot in de roos voor Hans.

Wanneer neem jij je verlies?

Vol goede moed en met een gezonde dosis enthousiasme startte zij vervolgens hun samenwerking. Hans legde de structuur en strategie neer, zorgde voor een financiële injectie waarmee de websites geoptimaliseerd zouden worden en de marketing een boost kon worden gegeven.

Toch bleek er na een aantal maanden van samenwerking een verschil te zijn tussen theorie en de praktijk.

Maarten, die aan het begin zo enthousiast bleek bij het idee van een partner en de daarbij behorende plannen bleek in de praktijk nogal eens zijn eigen plan te trekken.

Het succes van de webshop was hem zo naar het hoofd gestegen, dat hij het gevoel had nog meer gas te moeten geven. Uitbreiden, nog groter & nog beter!

Maarten zijn idee was

“als het online al zo loopt, dan moet het offline helemaal een succes worden!”

Zonder medeweten van Hans was hij al in gesprek gegaan met een makelaar en had zelfs al een pand gekocht. Dat dit de eerste keer was dat hij een bedrijfspand kocht en hij wellicht een betere prijs had kunnen afspreken met deze makelaar stond hij niet bij stil. GAS GEVEN!

Neem je verlies

Maarten was zo trots als een pauw op “zijn winkel”, in een zijstraat van het plaatselijke winkelgebied. In zijn ogen kon dit niet fout gaan en hij zette dan ook alles op alles om de winkel zo mooi mogelijk in te richten. Als mensen een blik naar binnen zouden werpen, zouden ze het niet kunnen weerstaan om naar binnen te komen.

Maar ook hier bleek de theorie vele malen anders te zijn dan de praktijk.

Niet alleen de spanning met Hans liep over de maanden op, die zijn investering volledig anders gebruikt zag worden als van tevoren besproken, maar ook de schulden bij leveranciers liepen in schrikbarend tempo op.

Maarten had namelijk geen rekening gehouden met zaken als inkoop, afschrijving of bijkomende kosten van een fysieke winkel. Ook had hij geen enkele ervaring in het beheren of runnen van zo’n fysieke winkel, en toch werd dat nu van hem gevraagd.

De winst die was opgebouwd met de webshops verdween over de maanden als sneeuw voor de zon en Maarten begon zelf ook al scheurtjes te vertonen. Hij kon simpelweg de druk van al deze factoren niet aan, maar bleef desondanks nog halsstarrig vasthouden aan zijn droom.

Hij bleef wachten op het kantelpunt waarmee zijn winkel als bij toverslag wel ineens zou gaan lopen. Zelfs toen de deurwaarders aan de deur stonden te kloppen.

En het onvermijdelijke gebeurde: Maarten kreeg een breakdown.

Verlies weegt vier keer zwaarder

Over de maanden heen hing Hans geregeld bij me aan de telefoon om de zaak te bespreken, zijn frustraties over de samenwerking te uiten of om praktische tips te ontvangen als pleister op de wond.  Mijn advies was eigenlijk iedere keer hetzelfde: NEEM  JE VERLIES

Het vreemde was echter dat Hans identiek hetzelfde gedrag begon te vertonen als Maarten. Diep van binnen bleef hij namelijk vasthouden aan die droom. Aan dat ideaalbeeld van de winkel die als bij toverslag wel in ene zou gaan lopen.

“Ik hou het aan tot ik mijn investering eruit heb en dan neem ik direct afscheid”

Dat was vaak zijn antwoord. En hij bleef vervolgens tijd, energie en geld in “het zinkende schip” steken.

Mijn respons was altijd “Hans, pak je verlies en ga je tijd, energie en geld in andere projecten steken” maar zijn droom was sterker. Of beter gezegd: zijn pijn van verlies was groter.

Als mens zijn we bereid om tot vier keer meer moeite te doen om verlies te voorkomen, dan om winst te maken. We blijven dat project aanhouden, die investeringen doen en onze energie in zaken steken waarvan we realistisch weten dat het waarschijnlijk toch nooit wat gaat opleveren.

Wanneer we echter diezelfde focus, tijd en energie in andere zaken zouden steken zou dit exponentieel meer opleveren, maar het feit dat we simpelweg al geïnvesteerd hebben willen we niet ons verlies nemen of afscheid nemen.

Maar dit verlies of afscheid nemen is juist zo’n krachtig wapen voor jou als ondernemer.

Laat je niet meeslepen in die neerwaartse spiraal, met alleen een droombeeld om aan vast te houden. Neem afscheid, veeg de lei schoon en gun jezelf het succes. Jouw tijd is waardevol, steek het in de juiste dingen!

Succes