De noodzaak van verandering

Het is een welbekende cartoon, die gretig wordt ingezet binnen de change management. Ik heb het natuurlijk over de -Who wants change, who wants to change- spotprent! 

Verandering willen we namelijk allemaal, maar veranderen gaat ons slecht af. Het liefst laten we namelijk alles bij het oude. Dan gaan we vaak met de beste intenties een verandertraject in, om vervolgens vast te stellen dat we de zaken toch liever bij de oude manier houden en weer terugvallen in de oude situatie. 

Een lichtpuntje van de huidige crisis is dat het laat zien dat wij heel goed kunnen veranderen. Tenminste, als het écht moet.

Wanneer je een goedlopend bedrijf hebt is het logisch dat je het als eigenaar, manager of directeur razend druk hebt. Vaak staat je agenda vol met afspraken, ben je een soort vraagbaak voor al het personeel (want zij weten dat ze bij jou vaak het snelst de oplossing vinden) en ben je dus eigenlijk constant bezig om interne (bedrijfs)brandjes te blussen. Waar haal je dan de tijd vandaan om dingen te veranderen?

Daarnaast is er haast zonder uitzondering een te kort aan goed personeel en wil je als bedrijfsleider voorkomen dat medewerkers ziek worden of naar andere bestemmingen vertrekken. Het is dan ook geen wonder te noemen dat de meeste bedrijven nauwelijks toekomen aan oprechte veranderingen. De waan van de dag regeert.

Gerelateerd: Veranderen doe je in eenheden van één

Samenwerken in de nieuwe tijden

De webcams en laptops zijn al wekenlang uitverkocht. Overal! Iedereen gebruikt Teams, Zoom, Google Hangouts, Webex, Skype en Facetime. In een razend tempo hebben we online werken eigen gemaakt en volledig geadopteerd binnen de dagelijkse werkzaamheden.

Voor de mensen die binnen internationale teams werken was het niets nieuws, maar voor de meeste werknemers was het toch even wennen. Want wat besprek je wel en niet tijdens zo’n online vergadering? Voor veel organisaties was het dan ook wel even zoeken naar de juiste invulling.

Echter, de noodzaak om de werkzaamheden door te laten gaan was groot genoeg en de adoptie heeft dus in een duizelingwekkend tempo plaatsgevonden. Interessant dan het dan opeens wel kan hè…

Het doorbreken van het ouderwetse keurslijf

De 9-tot-17u kantoortijden zijn al jaren een doorn in het oog van menig bedrijfs’, mindset’ en productiviteits coach maar bleek in de praktijk vaak een overtuiging te zijn die lastig te doorbreken was. Veel bedrijven bleven dan ook stug vasthouden aan deze klassieke werktijden en thuiswerken gebeurde slechts sporadisch, niet zonder steekhoudend argument en ook enigszins met argus ogen, ondanks alle positieve geluiden erover. 

Hoe anders moesten we ons gaan gedragen toen de coronamaatregelen in het leven werden geroepen…

In onze gezinnen werd er direct heel wat afgepuzzeld. Wie ging de kinderen helpen met school? Wie in het gezin werkt wanneer? Hoe laat eten we en wie kookt er? 

En ook al was het thuis een paar maanden geleden nog een complete chaos, qua huishouden, kinderen of je relatie, op je werk kon je nog gewoon doen alsof alles op rolletjes liep. Dat fenomeen noemen ze ook wel surface actingen is drastisch een halt toegeroepen tijdens deze corona tijden.

Tijdens videovergaderingen lopen huisdieren en kinderen schreeuwend door het beeld en is het onmogelijk de schijn op te houden. En waarom zou je?! We zitten tenslotte allemaal, in joggingbroek achter onze webcam, in hetzelfde schuitje.

En intussen bleek dat je op deze manier toch echt wel veel werk gedaan krijgt! Te veel soms.

Tijdens een ‘normale’ werkdag van 8 uur is de gemiddelde werknemer maar 3 uur écht effectief bezig. Om precies te zijn: twee uur en 53 minuten! De rest van de tijd spenderen werknemers aan het lezen van nieuws, sociale media, eten, kletsen met collega’s over niet-werk-gerelateerde zaken, rookpauzes en het zoeken naar een nieuwe baan. Om waarschijnlijk hetzelfde te doen in een ander kantoor.

Verstopt en opgesloten in onze ‘Thuis-Bubble’ blijken we zonder al deze afleidingen van collega’s, onderbrekingen, koffie praatjes en eindeloze vergaderingen ineens veel productiever te zijn dan die gemiddelde 2 uur en 53 minuten! WIN!

Het nieuwe werken

Verschillende hoogleraren, o.a. aan de London Business School, verwachten dan ook dat op dit moment de basis wordt gelegd voor de nieuwe manieren van werken. 

Bedrijven leren dat we medewerkers meer flexibiliteit moeten gunnen, ook als de crisis straks is afgelopen. We laten ons deze nieuw verworven vrijheid niet zomaar meer afpakken tenslotte. We koesteren onze nieuwe autonomie. 

En werknemers leren dat je thuis, buiten de gebaande kantooruren, ook veel werk verricht krijgt. Zelfs meer dan in die oude vertrouwde kantoortuin. Willen we ooit nog anders?

Corona doorbreekt dan ook de façade van ‘professionaliteit’ en we gaan ons massaal nu menselijker gedragen in onze werkomgeving. En in onze zakelijke contacten.

We blijken allemaal gewone mensen die dezelfde onzekerheden en angsten delen, maar toch mega productief kunnen zijn buiten de gebaande kantoortijden en locaties. En nu we dat weten, kunnen we eigenlijk niet meer terug.

Maar geen verandering zonder volharding

Je zou kunnen stellen dat de uitdagingen rondom corona de voedingsbodem zijn geweest voor het nieuwe werken.

Maar met enkel dat vaststellen zijn we er nog lang niet. Verandering klinkt namelijk simpel, maar de praktijk is vaak anders. In de praktijk blijkt verandering één van de grootste uitdagingen te zijn, vooral als we in aandacht verslappen of weerstand gaan ervaren. Dan valt alles vaak weer terug naar de oude situatie. 

Mensen zijn tenslotte gewoontedieren en het is lastig om een aangeleerde gewoonte te doorbreken. Wanneer je 10 jaar op een bepaalde manier hebt gewerkt, dan is het lastig om die manier van werken in slechts 4 maanden duurzaam te veranderen. 

Er wordt namelijk nergens zoveel geld aan verspild als aan niet afgeronde projecten, gewoontes of veranderingen. 

Een nieuwe gewoonte installeren kost je gemiddeld 62 dagen! En ja, bij sommige mensen lukt het al na drie weken, maar bij anderen lukt het pas na drie maanden. Gemiddeld genomen duurt het toch echt 62 ononderbroken dagen voordat een gewoonte of verandering onderdeel van je systeem (of nieuwe werken) is.

Het is dus veilig om vast te stellen dat verandering niet over één nacht ijs gaat en een echte noodzaak nodig heeft. Laten we dan ook met z’n allen vasthouden aan de voordelen van deze nieuwe manier van werken. En van deze nood een deugd maken.